Iemand die in de jaren ’70-’80 tot de vaste smaakmakers behoorde van het Belgisch rallygebeuren, was zeker de nu 71-jarige Oost-Vlaming Ignace Snoeck.
“Voor mij was 1970 het eigenlijke startjaar” aldus Ignace. “Zoals veel jonge gasten toen begon ik, samen met mijn schoonbroer Lieven De Graeve, deel te nemen aan de toen populaire nachtritten. Deze bestonden uit kaartlezen, bolletje-pijl en visgraat. Ons eerste strijdros was een Fiat 850, om later over te schakelen naar een Fiat 124 Sport. Ons mooiste resultaat behaalden we in Antwerpen-Luik-Antwerpen 1973, toen we als achtste finishten.
In 1975 koos ik dan nog meer voor het nationale gebeuren met een Fiat 128 Rally, en met Godfried De Bontridder als navigator. Een tijd nadien schakelden we over op een Opel Kadett GTE 1900, en in ’76 kwamen we ook voor de eerste maal aan de start in Ieper. We eindigden toen als 25e en werden derde in de klasse. De daaropvolgende jaren hotsten we van hot naar her, om heel wat ervaring op te doen.
In 1979 liet ik bij het Duitse Irmscher een ‘strijdvaardige’ Opel Kadett klaarstomen. Dit gaf meteen een deugddoend resultaat, gezien we Belgisch kampioen werden in groep 1. Mooiste herinnering uit dat jaar blijft zeker mijn overwinning in de groep in Ieper, gekruid met een 10e plaats algemeen. Daarnaast werden we ook nog 2de in Tielt en behaalden we een zevende plaats in zowel de Haspengouwrally als de Omloop van Vlaanderen. Het jaar nadien werd de Kadett vervangen door een Ascona i2000. Via onder andere een vijfde plaats in de Condroz en de Eurally, en een negende stek in de Boucles des Spa en het Circuit des Ardennes, werden we tweede in de titelstrijd.
Nog een jaar later proefden we voor het eerst van een buitenlandse rally, met de Costa Smeralda in Sardinië. Dit smaakte meteen naar nog, en zo reden we in de daaropvolgende jaren verschillende malen de Costa Brava rally in Spanje en de rally van Antibes in Zuid-Frankrijk. De fantastische Costa Brava in 1978 blijft voor mij een heel leuke herinnering. Samen met Werner Rogghé gingen we als 11e algemeen door de finishlijn, bovendien met een originele krachtbron onder de motorkap. We klokten er in een chronorit van 25 km zelfs de derde tijd! In mijn voordeel was wel dat er sneeuw lag, iets waarvan ik altijd heb gehouden.
Intussen waren we in 1984 overgestapt op een Opel Manta GTE. Toen reed ik geen volledig kampioenschap meer, maar wisten we toch nog mooie resultaten te behalen. Winst in de Ros Beiaard, en top-10 plaatsen in de Condroz, Hannuit en Circuit des Ardennes. Met co-rijders als Dirk Vandersluys, Jan Callewaert, Filip De Pelsemaeker en Piet Desloovere naast mij. Ik had echter ook al even geproefd van een Porsche 911, maar dat is een periode dat ik probeer weg te gommen uit het rallyverleden. Die wagen was te hoog gegrepen, met te weinig budget en niet echt klaargestoomd als een rallywagen. Zodat je er echt niets mee kon bereiken.
Mijn laatste rallyseizoenen waren 1986 en 1987, toen met een Opel Kadett Gsi groep N. Algemeen konden we geen woordje meer meepraten, maar in de klasse waren we er steeds bij. Getuige daarvan in ’86 onze top-drie noteringen in Antibes, Spa en Ardennes, om een jaar later op het hoogste schavotje plaats te nemen in Ardennes en Spa, en een trapje lager in de Bianchi en de rally van Wallonië.
Sedertdien blijf ik natuurlijk de rallysport volgen. Ik volg alle WRC-rally’s en ben uiteraard een fan van Thierry Neuville, die een fantastisch piloot is. In eigen land ga ik niet veel meer kijken.
Momenteel ben ik in het dagelijkse leven nog actief in de bouwsector als projectontwikkelaar. Mijn vrije tijd gaat vooral uit naar wat fietsen en fitness.”
Foto’s: Met dank aan Herman Sels
