Van de jaren ’80 tot het begin van de nieuwe eeuw was Geert Derammelaere een heel bekende naam in het wereldje van de co-piloten. Maar de Kortrijkzaan deed ook meer dan dat…Meer dan tijd om Geert eens in de retrostoel te plaatsen.
“Alles begon voor mij in 1981. Ik was toen op zoek naar mooie velgen en brede banden voor op mijn auto, en kwam zo bij wijlen Luc Claerhout terecht. Die banden en velgen werden een echte hobby en ik ging wat meehelpen in de bandencentrale van Luc. Van het één kwam het ander. Eerst ging ik mee op “service”, en kon in 1983 uiteindelijk eens proeven van het co-piloot zijn. Dit ter gelegenheid van de rallysprint van Wervik. Aan boord van de Porsche 911 was het meteen bingo, en finishten we als primus.
Na wat rallysprinten kwam in 1985 mijn eerste volledig seizoen aan de zijde van Luc, en dit met een Renault R5 Turbo. Dit werd echter niet bepaald een succesjaar, gezien de vele technische problemen met de wagen. Voor mij was dit wel een echt leerjaar.
Vanaf 1986 reed ik enkele rally’s met Geert Balcaen, om vervolgens in de hot-seat van Frank Mesure te stappen. Dit was een “superperiode” met weliswaar beperkte middelen (zeker in vergelijking met de daaropvolgende Boxy’s en Crack periode), maar toch zeer mooie resultaten in vooral een fantastisch vriendenteam. We reden achtereenvolgens met een Opel Manta GT/E en Manta GSI, de fantastische Mercedes 190 E 16v, waarmee we het podium haalden in Tielt en Wervik, en een Ford Sierra Cosworth, die goed was voor een overwinning in de TAC-rally.
Iets wat me altijd zal bijblijven is zeker mijn eerste overwinning in een rally, met name de TBR-rally in 1988, nadat we eerder dat seizoen ook al de rallysprint van Oudenburg hadden gewonnen.
1992 en ’93 belandde ik dan in het Boxy’s team aan de zijde van Kurt Victor, en toerden we rond met achtereenvolgens een BMW M3, een Ford Sierra Cosworth en Escort Cosworth. Naast de meeste Belgische proeven bracht deze periode me ook in het buitenland, en waren we onder andere actief in Polen en Duitsland. Ook al een heel leuke periode in een topteam met topmateriaal.
Toen het Boxy’s team ophield te bestaan werd ik in 1994 navigator van Paul Lietaer in het Crack Racing Team. Een team met zeer hoge ambities en met topwagens zoals de Escort Cosworth van Future World en de Subaru Impreza van Prodrive. Aan de zijde van Paul behaalde ik mijn eerste internationale overwinning in de Hoge Venen. Bovendien werd deze rally verreden in heel moeilijke weersomstandigheden, en een zege op dit niveau blijft altijd bij. Maar ook de tweede plaats in Ieper ’95, na een harde strijd voor een podiumplaats met wel super middelen, blijft voor eeuwig en altijd hangen. Andere overwinningen, naast een resem dichte ereplaatsen, waren er in die periode in onder andere in Wervik, Omloop van Vlaanderen(’94 en ’95), Rally van Looi(’94 en ’95), de Nederlandse Golden Tulip Rally(’94) en de Rallye des Géants in Noord-Frankrijk in 1996. Deze rally in de buurt van Armentières blijft ook een aparte herinnering, daar we op KP1 door een kapotte turbo heel veel tijd verloren en uiteindelijk op de laatste KP nog de overwinning in de wacht konden slepen. Ook uit de Lietaer-periode herinner ik me nog een leuke anecdote. Het nationaal kampioenschap van 1996 was een strijd tussen Roger Boeren en Laurent Verhoestraete en dit tot de laatste wedstrijd de Rallye de Sombreffe .
Wij werden samen met Frank Brouckaert door Roger ingehuurd in Sombreffe om voor Laurent te eindigen. Als ik het nog goed voor heb moest Roger voor Laurent eindigen en Laurent niet in de top drie om kampioen te zijn. Helaas voor Roger maakte hij een sortie en was zijn hele opzet verloren moeite. Wij reden met de tweede auto van Roger wel een leuke rally. De Omloop van Vlaanderen in 1998 werd mijn laatste rally voor het Crack-team samen met Paul in de Subaru Impreza WRC.
Het jaar nadien zat ik naast Patrick Snijers in een Subaru in Ieper, en waren we goed voor het laagste podiumschavotje. De twee jaren nadien bleef Ieper als enige op mijn programma staan, terug met “good old” Frank Mesure, en met een Mitsubishi Lancer Evo VI als strijdros. Met een 11e en 8e plaats algemeen als eindresultaat mochten we ons dik tevreden stellen.
Tussendoor had ik ook al enkele malen de serviceplanning en de coordinatie verzorgd, in onder andere Spa, Ieper en Condroz, voor Future World van Gerard Magniette. En dat zeker niet voor de minste piloten, of wat dacht je van Bruno Thiry, Marc Duez, Renaud Verreydt en Rocco Theunissen zaliger? Daarnaast was ik ook ongeveer 30 jaar bestuurslid van autostal Duindistel, iets dat ik stopzette vorig jaar. Als ik in een activiteit geen meerwaarde kan betekenen, hoeft het voor mij niet. Een meerwaarde in een renstal is voor mij persoonlijk onder andere de aanwezigheid op wedstrijden en dit lukt mij niet.
Begin 2018 kwam Frank dan met het idee om samen enkele historic rally’s te gaan rijden. We kozen voor een Opel Manta A en de bal was terug aan het rollen. Ondertussen reden we tweemaal de Legends, de rally van Kortrijk en dit jaar de Boucles Clavieroises, waar we de overwinning in de Historic behaalden. Niettegenstaande het puur voor het plezier is, streven we er toch naar om een goed resultaat te behalen. Maar we beleven vooral veel plezier…
Intussen kocht ik een oldtimer aan om wat rond te toeren met mijn vrouw Ines of zoon Bart als pure ontspanning, of aan enkele georganiseerde ritten deel te nemen. Ik blijf de rallysport volgen van op afstand. Verder wil ik nog wat reizen, als Corona het toelaat natuurlijk, en vooral samen met mijn gezin genieten van de mooie dingen van het leven.”
Foto’s met dank aan Geert Derammelaere.
