De komende dagen ging er normaliter heel wat nieuws over de Renties Ypres Rally verschijnen. Vooral door het feit dat ze nu voor de eerste maal op de WRC-lijst fungeerden. Maar Corona heeft, net zoals met veel organisaties en evenementen, nog maar eens roet in het eten gegooid en zo moeten de vele autosportliefhebbers zich vanaf nu opmaken voor een hopelijk enigszins probleemloos 2021. Niettemin wilden we toch nog eventjes Ieper onder de loep nemen, en dan vooral gaan grasduinen in het verleden. Daarom een Coronaproof gesprek met Jeannick Breyne, een Ieperling met een jarenlange staat van verdienste als co-rijder. En zelfs als piloot…
Jeannick Breyne was de laatste jaren de vaste co-rijder van de ons begin dit jaar ontvallen Philip Cracco. Net na de begrafenis maakten Kurt Dujardyn en Jeannick plannen om dit jaar samen Ieper aan te snijden in een Skoda Fabia R5, als groot eerbetoon aan hun beider vriend. Enkele weken voor de start moest Kurt echter de handdoek gooien door professionele bezigheden. Eventjes leek het erop dat ‘JB’ zijn 36e deelname in de kattenstad niet ging halen en aan de zijlijn zou moeten toekijken. Maar door de gekende Corona-problemen is er dit jaar dus geen Ypres Rally en kan Jeannick nu al eind juni 2021 met rood aanmerken in de agenda. Om zo zijn toch indrukwekkende staat van verdienste verder te zetten in zijn eigen stad.
“In mijn jeugdjaren was ik goed bevriend met Omer Saelens, en trokken we samen veel op. Zo volgde ik van heel nabij, en waren we heel nauw betrokken bij, het rallygebeuren van vader wijlen Hubert Saelens in de jaren zeventig. Plots kwam het idee van Omer om ook zelf rally te willen rijden en hij zei meteen dat we dit samen gingen doen. Natuurlijk zag ik dit zitten en we kregen de steun van vader Saelens. Onze eerste wedstrijd samen was de rally van Wervik , waar we als debutanten als 18e algemeen finishten. We hadden de smaak te pakken en kregen de steun om verder te doen.
Na wat provinciale rally’s te hebben gereden, met knappe resultaten(3e in Oostende, 7e in TBR) kwam in 1985 onze grote vuurdoop in Ieper.
Meteen een heel andere aanpak want toen moesten we nog bijna de hele nacht rondtoeren, wat het extra zwaar maakte. We zaten toen onder de vleugels van het Eldis Racing Team. Met onze Opel Manta werden we 14e algemeen en eerste in de klasse. Meteen een positieve start voor een hele rij Ieper-deelnames die nog zouden volgen.
Ik zag deze rally zeker evolueren in de loop der jaren. Ieper bleef groeien, werd steeds groter en groter, en de sfeer op de klassementsproeven was in onze beginjaren zeker nog heel anders, met de vele veiligheidsmaatregelen die nu van tel zijn. Je moet weten, zoals gezegd, dat ik uit een periode kwam waarin deze rally vooral ’s nachts werd beslist. De concentratie op en top behouden was steeds een moeilijke zaak. Ooit moesten we zelfs enkele verre klassementsproeven in Wallonië gaan afhaspelen, en toen was er al sprake van kandidaat voor het wereldkampioenschap. Ook deze eisten hun tol, zowel op technisch vlak als qua vermoeidheid.
Natuurlijk heb ik mooie en minder mooie momenten meegemaakt in de 35 deelnames. Eentje die me altijd zal bijblijven is de editie 1989, met Omer Saelens in de Ford Sierra Cosworth. We leverden een zwaar gevecht met Pierre Dumoulin voor de winst in groep N. We sneuvelden op 25 seconden van de Roeselaarnaar.
Ook 1999 krijgt een sterretje opgekleefd, toen met Geert “De Buze” Beauprez in een Mitsubishi Evo 6. We behaalden een knappe 10e plaats en werden terug 2de in groep N, toen na Pieter Tsjoen. Het was nog de periode dat Ieper uitgesmeerd was over drie wedstrijddagen, en we pas zondagnamiddag de helm konden opbergen.
Als laatste in mijn persoonlijke top-drie zou ik 2017 aanhalen, met wijlen Philip Cracco. Ik kon weer genieten van in een topteam te mogen deelnemen. We hebben drie prachtige Ypres rally’s samen gereden, en de pure vriendschappelijke basis deed me echt terugdenken aan de rallytijd met Omer Saelens.
Maar in 1992 en 1993 besloot ik zelf het eens het stuur in handen te nemen. Met een Peugeot 309 Gti, en met Filip Cuvelier, de huidige co van Vincent Verschueren, in de kuip naast mij, werden we als 25e algemeen afgevlagd en primus in de klasse N3. Leuk verhaal daaraan gekoppeld was dat ik van start ging met nummer 130, en de tweede dag al mocht starten als 30e! Veel mensen vroegen zich af hoe ik dit had geklaard, waarop mijn antwoord was: “gazze geven”!
1993 eindigde in mineur daar ik van de baan schoof en bleef steken in een gracht, waar er geen toeschouwers aanwezig waren om ons eruit te halen.
Ook aan de Ypres Historic Rally heb ik met veel enthousiasme deelgenomen. De inzet en de motivatie blijven hetzelfde, en het was ook weer ietwat de sfeer van de beginjaren opsnuiven. Zes prachtige jaren om mee te maken. Van 2010 tot en met 2015 was ik actief bij de ‘oudjes’, met als piloten Jackie Vanhove en Mr.Perfect Talent. Met Jackie haalde ik tweemaal een 11e plaats en éénmaal een 9e plaats in de Opel Ascona. De andere edities zat ik in de bekende Volkswagen Kever van Mr.Perfect, met telkens top-15 noteringen.
Door de jaren heen ken je natuurlijk de meeste klassementsproeven, maar de motivatie om te gaan verkennen blijft altijd 100 %. Dit moet je gewoon doen om in optima forma aan de start te kunnen verschijnen. Alles moet gecheckt worden en de kleinste wijziging qua bijvoorbeeld wegbedekking of andere verkeerssituatie kan je zuur opbreken in de wedstrijd zelf. En er zijn zeker al heel wat kp’s de revue gepasseerd. Sommigen zijn echte klassiekers geworden, van andere proeven moeten we al in de verleden tijd praten. Maar een snelheidsrit waar ik altijd een voorkeur voor heb gehad, is zeker deze van Watou, een zeer snelle kp met veel afwisseling.
Waar het zal eindigen voor mij persoonlijk qua deelnames is koffiedik kijken. Ik hoopte altijd om aan 25 deelnames te geraken. Ik bereikte zelfs de 30, waarbij gedacht werd dat het toen wel over zou zijn. Uiteindelijk kreeg ik van een topteam als Jobfixers nog de aanbieding om te navigeren in een topteam. Die 35 deelnames zijn zo snel gegaan dat ik er geen echt getal kan opkleven. Zolang ik geen vrees heb in een wagen en me lichamelijk goed voel, zal ik verder deelnemen als ik de kans blijf krijgen. Op naar de 40!”
Foto’s: met dank aan archief Jeannick Breyne.
Palmares Ieper Jeannick Breyne
Als co-piloot: 1985 Omer Saelens(Opel Manta) 14e; 1986 Jacques Profichet(Fr-Renault 5 GT turbo)opgave; 1987 Omer Saelens (Ford Sierra Cosworth)14e; 1988 Omer Saelens (Ford Sierra Cosworth) opgave; 1989 Omer Saelens (Ford Sierra Cosworth) 10e; 1990 Omer Saelens (Ford Sierra Cosworth) opgave; 1991 Frank Pauwelyn (Ford Sierra Cosworth) opgave; 1994 Marc Ver Eecke (Ford Escort Cosworth) opgave; 1995 Marc Ver Eecke (Ford Escort Cosworth) opgave; 1996 Marc Deblieck (Peugeot 106 Rallye) 65e; 1997 Philip Barbier (Renault Clio Williams) 24e; 1998 Stefaan Prinzie (Citroën Saxo VTS) opgave; 1999 Geert Beauprez (Mitsubishi Lancer Evo V) 10e; 2000 Geert Beauprez (Mitsubishi Lancer Evo VI) 12e; 2001 John O’Leary (Irl-Subaru Impreza) 36e; 2002 Thierry Dekoninck (Mitsubishi Lancer Evo VI) 15e; 2003 Marc Deblieck (Ford Focus) 50e; 2004 Peter Vermander (Mitsubishi Lancer Evo VI)32e; 2005 Philip Barbier (Mitsubishi Lancer Evo 6,5) opgave; 2006 Filip Dekeerle (Mitsubishi Lancer Evo VIII) 37e; 2007 Nick Delbeke (Mitsubishi Lancer Evo VII) 42e; 2008 Marc Deblieck (Ford Fiesta ST) 42e; 2009 Nick Delbeke (Mitsubishi Lancer Evo IX) 20e; 2010 Jackie Vanhove (Opel Ascona A-Historic)11e; 2011 Jackie Vanhove (Opel Ascona A-Historic) 9e; 2012 Jackie Vanhove (Opel Ascona A-Historic) 11e; 2013 Mr.Perfect Talent (Volkswagen Kever-Historic) 15e; 2014 Mr.Perfect Talent (VW Kever-Historic) 13e; 2015 Mr.Perfect Talent (VW Kever-Historic)16e; 2016 Bruno Parmentier (Ford Fiesta R5) 28e; 2017 Philip Cracco (Ford Fiesta R5) 22e; 2018 Philip Cracco (Ford Fiesta R5) opgave; 2019 Philip Cracco (Ford Fiesta R5) 25e
Als piloot: 1992 Peugeot 309 Gti (co-piloot Filip Cuvelier) 25e; 1993 Peugeot 309 Gti (co-piloot Freddy Maveau) opgave.
