De vorige vader-zoon reportages gingen telkens over een vader die intussen de helm aan de haak hing, en alles in functie stelt van de zoon. Bij de familie Delplace is het atypisch. Zoon Matthias wil volop zijn kans gaan in de nieuwe Renault Clio Trophy. Maar vader Fredericq wil zeker ook nog schitteren achter het stuur van de Porsche GT3.
“Ik had de microbe al snel te pakken” opent Fredericq. “Als klein ventje mocht ik mee met mijn ouders naar de Kemmelberg om er de rally van Ieper te volgen. Sinds kleinsaf ben ik altijd bezeten geweest van alles wat een motor had. Op 18-jarige leeftijd startte ik dan met een vriend op de Monteberg, met een Opel Ascona. Eventjes later nam mijn vrouw Sabine Capoen de taak van navigator op zich. Het was in 2019 overigens 30 jaar geleden dat ik mijn eerste wedstrijd reed. Na de Ascona en een Mazda 323, kozen we eind 1990 voor een Ford Sierra Cosworth.
In ’95 stapte Jan Debeaussaert in het co-zitje, en toen reden we afwisselend met een Mazda 323 GT-R en een Nissan Sunny GTI-R. In ’96 opteerden we voor een Mitsubishi Lancer Evo III, waarmee we top-10 noteringen haalden in Ieper, Roeselare en de Condroz. Een jaartje nadien waren er sterke prestaties in Dinant en Hoge Venen, beiden met een Subaru Impreza WRX.
Rond de eeuwwisseling lagen we enkele jaartjes stil door te drukke beroepsbezigheden. Vanaf 2003 kwamen we stilaan terug in het rallywereldje, weliswaar bij de Historics, met een Opel Manta uit de stal van Gaby Goudezeune. Een eigen opgebouwde BMW 2002 Tii was in 2005 operationeel, en samen met Dominique Callens reden we in Ieper 2007 naar een 3de plaats bij de Historics. Jammer genoeg ging een tijdje later door een serieuze garagebrand de rallywagen letterlijk in rook op.
Met de steun van wat goede vrienden werd niet getalmd en begonnen we met de opbouw van een Porsche 911. Intussen nam ik een voorzichtige start om wat ritme op te doen, onder andere aan het stuur van een Mitsu. Vanaf 2012 toerden we rond met de Porsche. In de aanvangsfase kenden we nog wat kinderziektes in de bolide, maar een jaar later wonnen we al de Franse Routes du Nord en finishten we tweede in Ieper.
In ’14 en ’15 had ik een soort mixprogramma, enerzijds met de 911, anderzijds met een Suzuki Swift S1600. Met laatstgenoemde wagen trokken we zelfs tweemaal naar de Tsjechische Barum rally.
Ieper 2015 werd wel betwist met een Renault Clio, maar dat was een pechrally van start tot opgave. Een jaartje later deed de 997 zijn intrede. Al reed ik Wervik en Ieper met Wouter Polfliet in een Skoda Fabia R5.
2017 was dan weer qua resultaten een topjaar, met top-10 plaatsen in Routes du Nord, Staden, Roeselare, Kortrijk en zelfs winst in de Hemicuda-rally in Koekelare, enerzijds met de 997, anderzijds met een Skoda Octavia WRC. Co’s van dienst waren Wouter en Arne Bruneel.
2018 was dan weer het jaar van vaak vroegtijdig de handdoek te moeten gooien. 2019 en zeker ’20 kwamen we niet zoveel in actie.
Ondanks het feit dat Matthias nu aan zijn opmars bezig is, ben ik nog niet ‘afgeschreven’. Ik neem nog zelf graag het stuur in handen en als alles na de Corona terug wat in zijn plooi valt gaan we terug op pad met de GT3.”
In 2011 volgde dan ook het debuut van zoon Matthias. “Vroeger had ik niet een idool à la Sebastien Loeb of Freddy Loix. Mijn grootste idool was en is mijn vader. Samen met het team volgde ik hem overal. Mijn eerste wedstrijd was dan ook met hem aan mijn zijde als co-piloot. We reden samen de TBR-rally met een Suzuki Swift groep N die we zelf opbouwden.
Intussen ben ik al aan mijn tiende seizoen bezig, telkens met een 2 à 3 wedstrijden per jaar. Toch zijn er enkele wedstrijden die er hoe dan ook uitspringen. Zo ondermeer de Monteberg 2018, toen we mochten starten met de Swift S1600, en dat was echt wel een droom die uitkwam. We beleefden echt een onvergetelijke dag.
Andere uitschieter was de ASAF-sprint van Solre St Gery, met de Swift groep N, overigens de eerste rally samen met mijn huidige co-piloot Thomas Sohier. We werden er tweede in onze klasse. En dan natuurlijk nog eens de Monteberg, meer bepaald 2013, toen ik met de Swift en met Kurt Declerck als co de klasse won.”
Vader Fredericq kan ook enkele leuke verhalen uit de mouw schudden. “Zo onder andere de Condroz 1995, toen we daar startten met een Mazda 323 groep A van bij Jos Boon. We kregen het startnummer 102 opgekleefd en eindigden er de rally op een onverhoopte tiende plaats. Ook de Barum rally ’15 en ’16 waren telkens unieke ervaringen met een unieke wagen. Samen met Kurt Declerck vertrokken we met onze Swift S1600 voor een enorm avontuur met ons ganse team. Een prachtig parcours met een idem dito sfeer!
En als laatste zou ik willen de laatste editie van Ieper aanhalen, in 2019, verreden in extreem warme omstandigheden. Ik startte er met Matthias als co-piloot en we konden een mooie strijd leveren met de andere Porsches. We finishten uiteindelijk als 12e algemeen en tweede Porsche.”
Matthias maakt zich nu dus op voor de Renault Clio Trophy. “Persoonlijk wil ik geen al te hoge verwachtingen voor mezelf uitspreken voor de deelname aan de Trophy.
Er zullen veel piloten aan de start staan met veel meer ervaring in bepaalde rally’s dan wij!
Voor ons is het dan ook de bedoeling om zelf die extra ervaring op te doen. We zien het alvast volledig zitten! Naast de voorziene proeven voor de Trophy(South Belgian, Wallonie, Omloop, Tielt en Condroz) hebben we ook nog de rally van Wervik toegevoegd aan ons programma, vooral om de wagen eens wat aan te voelen. Daarnaast kijken we ook om onze Opel Adam cup en eventueel de R2 te verhuren. Mijn vader is voor mij een belangrijke raadgever, maar evengoed kan je hem een soort manager noemen, en zeker mijn supporter nummer één!”
Foto’s: met dank aan archief familie Delplace en Gerard Ghesquiere.