Wat een Dakar voor team Feryn Dakar Sport. Tom De Leeuw, Cédric Feryn en Bjorn Burgelman (Mercedes) eindigden als achtste en eerste vrachtwagen. Pascal Feryn en Koen Wauters (Toyota) eindigden als twaalfde algemeen en vierde in hun klasse. Knappe en onverhoopte resultaten.
Tom De Leeuw, Cédric Feryn en Bjorn Burgelman kwamen donderdag bij de vrachtwagens opnieuw aan de leiding. Bij hun eerste deelname aan de Dakar Classic winnen ze de Dakar Classic bij de vrachtwagens. Een knappe prestatie, zeker voor debutant Cédric Feryn die als navigator een grote verantwoordelijkheid aan boord van de vrachtwagen had. De Leeuw en Burgelman zijn dan weer ervaren woestijnratten. Het feit dat het trio zonder toegelaten technische hulpmiddelen won maakt hun prestatie nog straffer.
“Tijdens de laatste etappe hebben we het toch voorzichtig aangepakt. Je zou maar eens lek moeten rijden of er zou zich maar een onverwacht probleem moeten voordoen”, zegt Tom De Leeuw. “Maar uiteindelijk zijn we etappe goed doorgekomen en winnen we de Dakar Classic bij de vrachtwagens. Dat is fantastisch. Niemand die dit twee weken geleden had zien aankomen. We zijn met zijn allen dolgelukkig, maar tegelijk ook ontgoocheld over de aankomst en het podium van de Dakar Classic. Dat was écht een triestige bedoening. De Dakar is geprofessionaliseerd en heeft daardoor een stuk van zijn charme verloren. Maar het is en blijft een mythe, iets legendarisch waarvan je deel wil uitmaken.”
De enige rookie in het gezelschap is Cédric Feryn. Uiteraard is ook hij tevreden en fier op de prestaties van Feryn Dakar Sport. “Eigenlijk is het wel grappig want ik zou meekomen om ervaring op te doen en assistentie te geven aan papa en Koen. En nu eindigen wij voor hen en winnen wij de wedstrijd bij de vrachtwagens. Dat is heel plezant.”
Neen, neen, neen … ze zouden het nooit meer doen. En toch gebeurde het. Pascal Feryn wist met zijn enthousiasme Koen Wauters te overtuigen om deel te nemen aan de Dakar Classic.
Vrijdagnamiddag bereikten ze de aankomst in Jeddah. “We zijn twaalfde algemeen en zijn daar heel tevreden mee”, zegt Koen Wauters. “We zijn aan dit avontuur begonnen zonder enige verwachting. We wisten ook niet precies wat de regulariteitswedstrijd allemaal inhield. Twee weken later weten we dat wel. Als eindresultaat is het veel beter dan we ooit hadden durven dromen. Twaalfde algemeen, vierde in onze klasse en onze teamgenoten winnen de Dakar Classic bij de vrachtwagens. Een zeer goede teamprestatie.”
De landschappen waren prachtig, de woestijn voelde vertrouwd aan. Het was een mooi avontuur, maar de organisatie kan deze formule toch nog wat optimaliseren. “Een eerste verbetering zou zijn als er een opsplitsing gemaakt zou worden tussen de heel oude voertuigen, die het soort pistes die we nu reden makkelijk aankunnen, en nog een andere categorie maken voor de meer robuustere wagens zoals de onze. Want als we eerlijk zijn was deze Dakar niet zwaar genoeg”, zegt Koen Wauters. “En in het parcours moeten sowieso duinen worden opgenomen. De enige duinen die we nu doorkruisten was op weg naar een volgende proef, als verbinding dus.”
Na twee weken in de woestijn te hebben geslapen wacht Koen Wauters en zijn teamgenoten straks een echt bed in een hotelkamer. “Ik ben blij dat ik het jaar op zo’n manier ben kunnen beginnen. De slotconclusie van deze Dakar is dat we zeer tevreden zijn maar niet helemaal voldaan. Als we volgend jaar terug zouden komen dan moeten we ons in de snelste categorie inschrijven waardoor het rijden toch iets pittiger wordt en moeten we apparatuur aan boord hebben waarmee we de regulariteit tot op de seconde kunnen berekenen waardoor we ook op een hogere plaats in het klassement kunnen mikken. Misschien zelfs wel het podium.”
Het slotwoord van het laatste persbericht van de Dakar Classic 2022 is voor teambaas Pascal Feryn. “De Dakar Classic was een mooie formule. We hebben hard gereden en tegelijkertijd ook genoten. Ik ben ook blij dat ik opnieuw heb kunnen deelnemen en dit samen met iedereen van ons team heb kunnen beleven. In 2016 was alles klaar om deel te nemen, tot er die ene slechte dag kwam. Het heeft dan vier jaar geduurd vooraleer ik opnieuw overwoog om deel te nemen. Ik heb er thuis over gesproken en natuurlijk ook met Koen. Uiteindelijk hebben we het gedaan. Ik draag deze Dakar op aan mijn zoon Maxim.”
