Gisteren ging de Morocco Desert Challenge 2025 van start. De deelnemers verlieten Agadir en trokken zuidwaarts richting Plage Blanche. Na een verbinding van 32 km volgde een etappe van zo’n 85 km gevolgd door nog een verbindingsrit van 145 km. Alle vier de voertuigen van Feryn Dakar Sport namen een prima start.
Koen Wauters en Tom De Leeuw reden de 15e tijd algemeen, goed voor de 5e plaats in hun klasse. Achteraf toonde Koen zich heel tevreden. “Awel, de kop is eraf en om eerlijk te zijn werd het hoog tijd. De voorbije dagen heb ik tijdens de shakedown heel wat rondjes gereden waardoor ik met een goed gevoel aan de start van de eerste etappe kwam. Ik voelde me heel comfortabel en wist wat me te doen stond. We hebben hard gereden zonder daarbij over de lijn te gaan. Bij het navigeren kwamen we na zo’n tien kilometer in de problemen. Er hing heel wat stof en er waren op die plaats heel wat mogelijkheden, meerdere pistes. We hebben daar waarschijnlijk iets gemist waardoor we zo’n minuut of 3 à 4 lieten liggen. Bij Tom zorgde dat voor de eerste vloeken van de wedstrijd. Ik neem daar voor een deel de verantwoordelijkheid voor want ik reed daar misschien iets te snel. We hebben na de rit afgesproken dat wanneer er meerdere situaties elkaar snel opvolgen dat hij me dat tijdig zegt zodat ik mijn snelheid kan aanpassen waardoor hij iets meer tijd heeft om te kijken. Maar de goesting was zo groot. Behalve dat foutje kunnen we niet anders dan tevreden zijn over onze etappe”, zei Koen Wauters.
Op het moment dat Pascal Feryn en Kurt Keysers de finish passeerden werden ze luttele seconden later gevolgd door Koen Wauters en Tom De Leeuw. Het zorgde voor de eerst speldenprikken tussen beide rijders. “We kunnen tevreden zijn over deze eerste etappe. De wagen was goed en ook het navigeren ging vlot”, zegt Pascal Feryn. “Eén keer zijn we in de problemen gekomen toen er twee wagens voor ons het pad blokkeerden en we moesten uitwijken. Net op die plaats was het zand heel mul waardoor we het automatische kriksysteem hebben moeten gebruiken in combinatie met de zandplaten. Ik ben wel flink geschrokken van de wagens die in T1+ rijden. Die zijn razendsnel. Als je er nog maar aan denkt om zo’n wagen te volgen heeft die al een kloof van tientallen meters geslagen.”
Cédric Feryn, Alexander Peeters en Bjorn Burgelman (Mercedes) eindigden bij de vrachtwagens 7e op 8 deelnemers. In de ‘vintage’ klasse is het trio tweede. Voor Cedric waren het zijn allereerste wedstrijdkilometers als rijder. “Het was werkendag zoals men dat wel eens zegt. Met zo’n oude vrachtwagen is het een hele klus om door de duinen te rijden. Het was een beetje zoeken, vooral bij het schakelen. Komt daar nog bij dat je ook de piste moet leren lezen. Het zijn veel dingen die je eigenlijk tegelijk moet ontdekken. Maar het was heel leerrijk en vooral plezant. Naar het einde van de etappe ging het al veel vlotter.”
Net als Cedric reed ook broer Nicola Feryn zijn eerste wedstrijdkilometers. Nicola reed de 34e tijd en was daarbij de snelste in de ‘vintage’ categorie bij de wagens. “Het was een heel leerrijke dag die goed begon. Bij de start hadden ze ons verteld dat we in de duinen de bandendruk moesten verlagen. De focus lag op het rijden waardoor we vergaten de druk te verlagen en in die duinen fameus vast kwamen te zitten in het zand. Met de hulp van een lokale bewoner zijn we verder kunnen rijden waarna we vlot richting finish reden. Dit waren mijn eerste wedstrijdkilometers en je moet eigenlijk alles uitzoeken en ondervinden. We starten ook achteraan waardoor er heel veel sporen zijn. Maar het was tof.”
