2022 wordt voor Mathieu Lietaer een beetje het jaar van wedstrijden rijden waar hij ofwel al even niet meer reed of waar er nog nooit gestart werd.
“Onze laatste deelname en tevens eerste kennismaking met Tielt dateert van 2016. Toen telde het nog mee als manche voor de Pinto cup. Wat me toen bij bleef was dat de TAC een rally met gladde en wisselende ondergrond is. Met dat gegeven in het achterhoofd gingen we dan op zaterdagochtend aan de slag. Schuiverskapelle, onmiddellijk goed voor 14km op de nuchtere maag, de proef deed onmiddellijk de rally alle eer aan door de gladste van alle 4 proeven te zijn. Een tumultueuze proef alleszins, enkele histo’s lieten zich vangen, gingen rond of zochten de grachten op en enkele moderne wagens belandden ook in het decor. Gelukkig konden we alle valkuilen vermijden en konden we een mooie tijd optekenen, als 3e historic algemeen en 2de PTN, 5 seconden na Sacha Oosterlinck en 5 seconden sneller dan BK Historic-leider Christophe Kerkhove.
Goed gestart dachten we dan. Net door die sorties werd er veel verwarring geschept en beslist dat er een normtijd toegekend werd. Weg mooie start en een meevaller voor de teams die veel tijd verloren. Als het ware een wedstrijd reset vanaf kp 2 en met het mes tussen de tanden rijden om toch enkele mooie resultaten op de tabellen neer te schrijven. Hoewel we redelijk dicht op mensen als Sascha Oosterlinck en Koen Verhaeghe hun tijden zaten en zelfs soms rapper waren, konden we nooit echt van hen wegrijden of een gat slaan. Het geeft enigszins wel voldoening te weten dat we ook op een langere en rappe proeven kunnen toeslaan. Halfweg koers kregen we last van remproblemen, telkens naar het einde van de proef. De voorste remschijven bleken krom te zijn en dat vertaalde zich in hevige trillingen in het stuur tijdens de remzones. Naar mate de proef vorderde werd het dan ook moeilijker om de wagen nog goed in de hand te houden tijdens het remmen. Het leek meer en meer op een gevecht om op de baan te blijven dan op koersen. We waren dan ook blij om heelhuids de finish van de laatste keer Poelberg bereikt te hebben. Het resultaat mocht er dan ook wel wezen, 47ste algemeen, 8ste Belgium Historic en 4de PTN.
Ik heb het gevoel dat, van de 10 seizoenen die mijn carrière telt, dit het seizoen is waar we het meest aanvallen en het best mee kunnen met de subtop. Het gevoel dat limieten verlegd worden en er scherper op de snee gereden wordt, is groot. De wagen presteert ook goed uiteraard, al liet ik die net voor Tielt op de testbank zetten en tot mijn verbazing levert de krachtbron slechts 175pk op het vliegwiel, omgerekend 145pk op de achterwielen. Wat nu ook niet om over naar huis te schrijven is, maar als je bekijkt wat we er mee tonen en bereiken is dat toch wel een mooie prestatie. Zeker als je er een Porsche of een BDA mee kan bijbenen. We blijven het doen met betrouwbaar materiaal, beperkt budget, maar toch kriebelt het. Veel mensen spreken lof uit over onze passages en progressie dit seizoen maar toch is die droom er om een stapje hoger te zetten. In de ORC komen we opnieuw aan de start met de Escort MK2 BDG van oom Paul Lietaer, waar Jeroen Van Wanseele mee reed in Tielt. Als het geluk wat meezit kunnen we misschien ook een gooi doen naar een podiumplaats.
Bedankt Robbe Ghesquiere voor het voortreffelijke copiloot werk, de goeie samenwerking werpt zijn vruchten af. Tevens ook bedankt aan trouwe sponsors en natuurlijk het service team, Rudy, Pieter, Jens, Theo en Tom voor de goeie zorgen aan onze wagen.”
