Wie er komend weekend tijdens de Omloop van Vlaanderen niet zal bij zijn, is Eddy Chevaillier. De zware crash tijdens de Renties Ypres Rally, aan de zijde van zijn vriend Pieter Tsjoen, is hier de oorzaak van. Meer zelfs, Eddy kondigde in de afgelopen dagen zelfs zijn afscheid aan als co-piloot. Maar de autosport vaarwel zeggen, staat zeker niet in het woordenboek van de immer sympathieke Eddy Chevaillier.
Afscheid nemen van iets waarin je jarenlang één van de beteren was valt waarschijnlijk moeilijk. “Het was zeker geen gemakkelijke beslissing, maar als je al tweemaal geluk hebt gehad, denk je toch even na. Actief als co, dat is gedaan, maar ik blijf wel in het milieu. Vooral bij het PTR team dat aan het groeien is. En hoop van ooit een nieuw talent te zien, die uit de PTR stal komt en succesvol is in de rallysport. Zeg nooit, nooit…….
Uit mijn rijkgevulde carrière onthou ik toch heel wat mooie momenten. Zoals de eerste overwinning met Pieter in Dinant 2001. Bij aanvang van de verkenningen , was duidelijk dat het slechts een ‘one shot’ ging zijn ….
Toch ook het moment van het rijden over de iconisch bruggetjes in de proef van El Condor in Argentinië.
Als je er dan bij stilstaat, dat die bruggetjes in de jaren 70 en 80 al in de proeven aanwezig waren is toch wel uniek.
Een leuk grappig moment was met Hans Stacey en Bernhard Ter Kinderen in de MAN Truck in 2008.
We waren aan de leiding en ik zat als navigator in het midden. Bernhard de technieker in de truck aan boord zat rechts en zijn ruit was op een spleetje open. Zo’n 500 meter voor een stempelcontrole, geef ik de controle-kaart aan hem, met de bedoeling dat hij ze laat afstempelen, omdat hij aan de rechter kant zit. Bernhard neemt de kaart en gooit die buiten. Ik riep stop. Niemand wist waarom. Ik zeg de kaart… Nu hij had de gewoonte van als hij iets van papiertje of zo kreeg omdat even uit het venster te gooien, en hij dacht dat het van een kauwgom was. Wij rechtsomkeer in de proef , gaan zoeken …. stel je voor, je ligt aan de leiding. De man die 2de was ( Loprais) heeft ons gekruist en wist niet wat er gaande was. Gelukkig had die stempelkaart een paarse kleur ( weet het nog heel goed ) en hebben we ze nog redelijk snel teruggevonden in het gras. Dat was effe schrikken, maar desondanks hebben we toch wedstrijd voor de trucks gewonnen daar in Budapest. De Dakar Series, eerst uitvoering/wedstrijd na de problemen op Afrikaanse bodem. Moest ik jonger zijn, ik zou terug naar de zandbak willen gaan spelen.”
Eddy zat naast heel wat toppers, al zijn er dat volgens hem en de lange loopbaan geen resem.
“Het zijn er niet zoveel. Tim Van Parijs, Chris Van Woensel, Hans Stacey, Kris Princen, François Duval waren meestal maar een one shot. En ook een deel Noorderburen deden beroep op mijn diensten, zoals Peter Van Merksteijn jr. en Bernhard Ten Brinke.
Met Pascal Gaban in het begin, waren we zot en jong. Was wel een leuke tijd, veel meer ambiance op de wedstrijden en erna …
Pieter is een zeer verstandige piloot. En hij luisterde wel steeds. Dat geeft je als copiloot voldoening.”
Heb je nooit zelf eens aan het stuur willen draaien?
“Meermaals heeft Pieter gezegd, ik ga het stuur eens aan U geven. Vooral als ik opmerkte dat die bepaalde situaties veel sneller konden. Maar ik genoot ervan in het rechterzitje. Ieder zijn job hé. Waarom heel wat toppers op mij rekenden? Het begint allemaal met kennis van het reglement. En dan de voorbereiding van een wedstrijd. Ik zocht alles uit. Via Google Earth ging ik bepaalde situaties, serviceparken en/of verbindingsroutes even nakijken. Dat was net boeiend aan de wedstrijden in het buitenland. Als je goed bent voorbereid, is het rijden zelf een ontspanning. Ik probeerde zelfs gedeelten van proeven uit mijn hoofd te leren, evenals de verkenning-filmpjes te bekijken. Ja, iemand moest het toch doen, hé Pieter ? grapje…..
Details zijn echt wel belangrijk. De natuur helpt je daarbij. Een boom of het einde van een haag, of voor een paal zijn allemaal herkenningstekens voor rempunten of insturen in blinde situatie’s.
Ik zal altijd klaarstaan om iedereen te helpen, daarom aarzel niet om iets te vragen, vrienden.
In de toekomst wil ik eerst en vooral dus PTR ondersteunen. En dan verder mijn nieuwe passie als sportcommissaris uitbouwen. In die functie krijg je een heel andere kijk op wedstrijden. Niet zozeer op gebied van rally, maar vooral het gebeuren op omloop. En ik zou ooit wel willen behoren tot de FIA sportcommissie in de toekomst.”
Foto’s: met dank aan archief Gerard Ghesquiere.
