De #51 AF Corse Ferrari met Alessandro Pier Guidi, James Calado en Antonio Giovinazzi heeft de 24 Uur van de ‘Le Mans Centenary Trophy’ gewonnen. De Italiaanse fabrikant, die na zo’n 50 jaar afwezigheid terugkeerde naar de eredivisie van de uithoudingsraces, heeft zijn tiende algemene overwinning behaald in ’s werelds meest gekende uithoudingsrace.
Het was wel al van 1965 geleden dat Ferrari er won. Naast hun overwinning in 2019 in LMGTE Pro was het voor Pier Guidi en Calado hun eerste rechtstreekse overwinning. Voor Giovinazzi was het zijn eerste podiumplaats en dit in zijn tweede deelname.
De 100ste verjaardag van de Franse klassieker deed zijn naam alle eer aan. Het massaal toegestroomde publiek werd de volle 24 uren lang getrakteerd op fascinerende gevechten en elke klasse, crashes, race-incidenten en nog een zeer spannende strijd in de slotfase van de race.
Maar uiteindelijk was het dus de #51 Ferrari 499P Hypercar die iets na de klok van vier als eerste het zwart-wit geblokt passeerde en zo de #8 Toyota GR010-Hybrid van Buemi, Hartley en Hirakawa met een verschil van 1:21.793 min. versloeg. Achter de Ferrari en de Toyota eindigde de #2 Cadillac V-Series R. van Bamber, Lynn en Westbrook op de derde plaats.
Tijdens de eerste 12 uren van de race wisselde de koppositie meerdere keren van team. In de openingsfase, die werd beïnvloed door een paar zware lokale regenbuien, reden veel van de 16 hypercars beurtelings aan de leiding. Naarmate de race vorderde voerde Toyota, mede dankzij de inspanningen van Brendon Hartley, de druk op de Ferrari op maar met nog minder dan twee uur te gaan ging Hirakawa in de fout. Ondanks een snelle reparatie van twee minuten vergrootte het verschil tot meer dan drie minuten en dat was voor de #51 voldoende.
De tweede Cadillac Racing hypercar, de #3 van Bourdais, Van der Zande en Dixon werd vierde. De #50 Ferrari 499P van Fuoco, Molina en Nielsen besloot de top 5.
Wie ongetwijfeld ontgoocheld is in de race is onze landgenoot Laurens Vanthoor. Hij kwam samen met teamgenoten Andre Lotterer en Kévin Estre in de #6 Porsche Penske Motorsport Porsche 963 Hypercar niet verder dan een 22ste plaats algemeen.
WRT tweede in LMP2, DKR derde in LMP2 P/A
In LMP2 ging de strijd hoofdzakelijk tussen beide Oreca 07-Gibson, respectievelijk tussen de #34 Inter Europol Competition van Smiechowski, Costa en Sherer en de #41 van WRT met Andrade, Delétraz en Kubica aan het stuur.
Sherer hield in de eindfase zijn landgenoot Delétraz af en pakte de overwinning voor het Poolse team.
De derde stek in LMP2 ging naar de #30 van het Duqueine Team met Jani, Binder en Pino. Achter de top drie eindigde de #36 Alpine Elf Team vierde, de vijfde plaats was er voor de #31 van Team WRT.
Nog in LMP2, maar dan in de klasse van de Pro/Am, eindigden onze landgenoten Tom van Rompuy, Ugo de Wilde en Maxime Martin op een derde plaats.
Net geen podium voor Sarah Bovy en haar Iron Dames
In de LMGTE Am-klasse was de strijd even spannend als altijd. Diverse teams wisselenden om de haverklap de leiding en meer richting het einde van de race ging de strijd om de overwinning nog tussen vier teams bestaande uit de #33 Corvette C8.R, de #85 Porsche 911 RSR-19 van de Iron Dames waar dus ook onze landgenote Sarah Bovy deel van uitmaakt, de #25 ORT by TF Aston Martin Vantage AM en de #86 GR Racing Porsche. Na 24 uren racen ging de zwaarbevochten overwinning naar de Corvette voor de TF Sport Aston Martin en de Porsche van GR Racing.
Ben Keating, doorgewinterd Amerikaans endurancracer, behaalde zijn tweede zege op rij in LMGTE AM na zijn succes vorig jaar in de TF Sport Aston Martin. Voor Keating was het wel zijn eerste deelname in een Corvette en die overwinning is een schitterend visitekaartje voor de man die het merk in Texas verkoopt.
De overwinning van de #33 Corvette heeft ook een Belgisch kantje want onze landgenoot Andy Jaenen fungeerde voor het team als spotter.
En dan, die vierde plaats, die ging uiteindelijk naar landgenote Sarah Bovy en haar Iron Dames. Net niet, en met net niet bedoelen we ook net niet want na 24 uren racen bedroeg het verschil tussen P3 en P4 5.312 seconden en de teleurstelling zal ongetwijfeld groot geweest zijn. Maar ook het tegenovergestelde is waar. De prestatie van Iron Dames Sarah Bovy, Michelle Gatting en Rahel Frey gaat ongetwijfeld de geschiedenisboeken in.
“Die vierde plaats mag dan wel net het podium missen, maar het is wel het beste resultaat wat we hier ooit behaald hebben en we zijn allen zo ongelooflijk trots op de inzet van iedereen in het team en dat is evenveel of zelfs meer waard dan een beker of titel. Het typeert het team van de Iron Dames, never give up.”
De Belgen die het niet haalden …
Na 1:45:27.935: Ulysse de Pauw (#21 AF Corse Ferrari 488 GTE Evo – aanrijding)
Na 2:20:55.129: Alessio Picariello (#60 Iron Lynx Porsche 911 RSR-19 – aanrijding door teamgenoot Schiavoni met de #16)
Na 2:20:56.968: Jan Heylen (#16 Proton Competition Porsche 911 RSR-19 – Hardwick aangereden door de #60)
Na 7/50:02.331: Dries Vanthoor in de #923 Racing Team Turkey Oreca 07-Gibson – aanrijding van Salih Yoluc)
(foto boven (#51 Ferrari) met dank aan 24 Heures du Mans facebook)
