De Hankook 25 Hours Fun Cup kenden eenvoudigweg een magnifieke editie dit weekend op het circuit van Spa-Francorchamps, met weersomstandigheden die aangenaam bleven en een wedstrijd die trouw bleef aan de traditie: de zege werd betwist in de sprint! Tristan Földesi zette een prachtige, lange stint neer, maar het was de #888 SP Consulting by SRS van Stéphane Perrin, Mathieu Detry, Matts Breckpot, Matteo Raspatelli en Jérémy Peclers die erin slaagde zijn naam op het palmares te schrijven!
Favorieten, daarvan waren er heel wat voor deze jaargang 2024 van de Hankook 25 Hours Fun Cup! En net als ieder jaar moest men, om enige hoop op de zege te koesteren, weten de moeilijkheden te ontlopen, een briljante strategie hebben en… kunnen genieten van dat kleine beetje geluk, dat dikwijls het verschil kan uitmaken! Van bij de eerste momenten van de wedstrijd zou de #888 SP Consulting by SRS zich op de voorste posten bevinden, bedreigd langs alle kanten. Maar naarmate de uren vorderden, zagen Perrin, Detry, Breckpot, Raspatelli en Peclers bepaalde van hun tegenstanders verdwijnen uit de hogere sferen van het klassement…
De zaterdagavond was nog redelijk rustig binnen de kopgroep, maar werd toch gekenmerkt door een val in het klassement van de #280 Milo Sens van de polemen Caprasse-Donniacuo-Tourneur-De Dryver, die niet in het ritme zaten. En ook de #517 DDK Méga van Comte-Corthals-Pirson-De Pauw-Lecertua bleef lange tijd aan de leiding rijden voor ze betrokken raakten bij een aanrijding die hen terug sloeg naar de diepten van het klassement!
Gedurende de nacht was het de #24 Baltisse Racing by Dupon Racing (Castelein-Castelein-Balcaen-Palette) die op zijn beurt de rol moest lossen, slachtoffer van een breuk aan een wiel, terwijl tweevoudig winnaars, de #424 Groupe Lemoine by M3M (Bollen-Leenders-Bolle Debal-Ayari), het contact met een andere wagen in de problemen niet kon vermijden in de Pif-Paf. Het betekende het einde van hun ambities voor een derde opeenvolgende zege! En gezien incidenten op de baan de #544 M3M by Groupe Lemoine (de Wilde-Caprasse-Linster-Guilvert) veel tijd kostten,verloor het team van Jean-Luc Dubois zienderogen terrein…
De ochtend werd gekenmerkt door een groot tijdsverlies van de #541 Michael Mazuin Sport (Mazuin-Mazuin-Mazuin-Taelman-Soulet), met veel schade aan de achterzijde van de wagen na een contact!
Het betekende dat na de opeenvolgende neutralisaties en de diverse benzinestops, de #888 geschaduwd werd door de #219 SG Racing (Godefroid-Danhier-Jadot)… die dan weer pluimen moest laten toen die kort na 13 uur een pitstop maakte die niet op het programma stond!
Het gevaar voor Stéphane Perrin en de zijnen kwam dan uit de hoek van de Milo clan, met de #446 Milo Compact Machinery (Chevalier-Dupont-Földesi-Van Impe) en de #480 Milo Racing (Kluyskens-Mondron-Verleyen-Bouvy). Op het einde van de wedstrijd zette Tristan Földesi een mooie, lange stint neer op de #446, en dat verplichtte de #888 om bij de les te blijven. En na een laatste neutralisatie onder Full Course Yellow, was het voor een kleine 13 seconden dat Stéphane Perrin, Mathieu Detry, Matts Breckpot, Matteo Raspatelli en Jérémy Peclers eindelijk hun vreugde konden laten losbarsten!
“Alle keren dat we al hebben meegedaan aan deze 25 Uur”, zuchtte een opgeluchte Stéphane Perrin, “dan denk ik dat we al op alle plaatsen van de derde tot de elfde zijn geëindigd. Maar deze keer is het prijs! Het was een wat gekke uitdaging, want samen met Mathieu, beslisten we om het regerende kampioenenteam te verlaten om onze eigen structuur op te starten. Het was een wedstrijd vol omwentelingen, maar ook van beheersing, zowel op het niveau van de strategie als van al het overige. We hadden heel wat twijfels na de kwalificatie, maar dat hebben we rechtgezet op vrijdagavond tijdens de vrije trainingen. De rest was fantastisch, ook al deed de laatste Full Course Yellow ons nog het angstzweet uitbreken. Mathieu en Matts waren fantastisch tijdens hun laatste stints en ik moet mijn hoed afnemen voor Tristan Földesi, die gewoonweg ongelooflijk was! We hebben afgezien, we zijn uitgeput, maar we zijn gelukkig!”
Ondanks een bloeiende rush op het einde, moest de #446 Milo Compact Machinery zich tevreden stellen met een tweede eindplaats. Maar er was geen sprake van ontgoocheling binnen de rangen van het team… “Sinds donderdag kenden we veel hoogtes en laagtes”, bekende Tristan Földesi, die nog maar nauwelijks uit de cockpit was gekropen. “We zijn super tevreden op deze positie te eindigen, het was zonder twijfel het maximale dat we konden verhopen. We hadden graag een positie hoger geëindigd, maar dat komt nog wel… We verloren veel tijd met kleinigheden op bepaalde momenten, en dat waren misschien die seconden die we te kort kwamen op het einde van de wedstrijd.”
En voor de Milo clan werd het zelfs een dubbelpodium met de derde plaats van de #480 Milo Racing. “We hadden een zeer goede wagen, maar het ontbrak ons ongetwijfeld wat aan topsnelheid”, analyseerde Fred Bouvy. “De ploeg was top, en de jongens waren echt heel sterk! Het zat ons niet mee onder de diverse ‘Full Course Yellow’. Het wil eigenlijk gewoon zeggen dat het ons aan een klein beetje geluk ontbrak…”
In het kielzog van de eerste drie, zagen we drie andere teams die minsten een “Top Gun” in hun rangen telden: de #440 No Limit Racing (Perioche-Rajoely-Giltaire-Bellinato-Balthazar), de #219 CG Racing, met een Behhan Danhier die gekroond werd tot de beste Rookie van de wedstrijd, en de #545 Orhes-Motul-Matimmo (Tsamère-Spenle-Nouet-Pernaut).
Op de tiende plaats algemeen geklasseerd was er de #514 Michael Mazuin Sport, Camille Mazuin pakte de Ladies Trophy… “Het was een intense editie, en we gaven echt wel het maximum van onszelf”, becommentariëerde Camille. “Uiteindelijk bleef de wagen intact en maakten we geen enkele fout, onze tijden waren correct en dat over de hele wedstrijd. Onze strategie moest ons heel wat opbrengen maar soms, met de neutralisaties, komt dat er helemaal niet uit! We eindigen op de tiende plaats, en dat was ook ons doel. Missie geslaagd!”
Binnen het klasse Fun zagen we de onwaarschijnlijke finish van de #529 Orhes-Europierre-Sofra (Bastet-Da Cruz-Malapelle-Rousseau), die wonnen…ondanks een indrukwekkende crash in Blanchimont in de allerlaatste ronde! Ze kwamen er met de schrik vanaf, en met een zege die werd bevestigd, voor de #514 Michael Mazuin Sport (Mazuin-Mazuin-Mazuin) en de #518 DPW-Racing (Simone-Dobbelaere-Lescroart-Sneppe-Hijts).
Binnen de klasse Pure was het de #505 Clubsport Racing (Vandewalle-Heymans-Messaoudi) die de laurierkrans pakte voor de #536 AP Mecanics (Piron-Piron-Diederickx-Charlier-Incardona) en de #456 van de jonge wolven in de Junior Challenge (Allart-Trenchant-Lanssens-Soenen), die aan alle verwachtingen beantwoordden.
Tenslotte was er de Biplace, met een zege die toekwam aan de #342 Milo Trendy Food (Plunus-Rosoux-Rensonnet-Wartique-Lottefier) voor de #356 Milo Drive4Fun (Determe-Jungen-Allart-Villers-Le Millin) en de #323 TML Racing (De Liedekerke-De Liedekerke-De Liedekerke-De Liedekerke-Heger).
Door zich te plaatsen als tweede in Pure, tweede bij de Rookies en derde in Biplace, was de jonge Emilien Allart alomtegenwoordig op het podium van deze 25 Hours Fun Cup 2024. “Het is moeilijk om onder woorden te brengen wat ik nu voel”, vertelde Emilien. “We slaagden erin om deze 25 Uur te beëindigen met twee heel verschillende wagens. Wat ik wil onthouden is dat, als men hier rijdt, je in een heel andere dimensie terecht komt, als in een eigen wereldje. Ik hoop dat ik dit heel snel kan herhalen…”
Het laatste woord laten we aan Vanessa Bouchat, de verantwoordelijk voor de Fun Cup serie: “Het was een prachtige editie, we zijn heel gelukkig en het was een groots feest. We kregen het publiek dat we hadden verwacht, de animaties waren er en bovendien kregen we een open wedstrijd tot helemaal op het einde! Dit weekend was echt wel een magisch moment!”
Het doek valt over deze etmaalrace…plus een ronde, die helemaal uniek blijft binnen zijn genre! We kijken nu al uit naar het begin van de zomer van 2025!
