“Wat een leuk idee van collega Giovanni om onze eigen top-drie samen te stellen! Ikzelf heet sinds mijn geboorte Dirk Titeca en ben waarschijnlijk met enige voorsprong de senior onder de crew van RallyandRaces waardoor nadenken over je top drie al heel moeilijk is. Niet alleen omdat de hersencellen misschien niet meer ‘à fond’ reageren, om het in rallytermen uit te drukken, maar vooral ook door het feit dat ik sedert begin jaren ’80 in de autosport actief ben als journalist, en ik zelfs als sinds kind al de rally van Ieper en de toen nog klimkoers van de Monteberg volgde. Ik heb dus al heel wat meegemaakt, maar toch heb ik geprobeerd om er enkele momenten uit te pikken die mij persoonlijk wel altijd zullen bijblijven. Al hou ik het meer op algemene zaken.
Een eerste leuke ervaring was het debuut als co-piloot. In de beginjaren had ik wel eens naast een piloot plaats genomen in een rallysprint op de Poelberg, maar dat was te kort om er een blijvende herinnering aan over te houden. Maar ik kreeg de kans om vriend Jeannick Breyne te navigeren tijdens de TAC Rally in Tielt aan het stuur van een Ford Escort uit de stallen van Mies Racing. Ik ken ‘JB Jackson’ al jaren en stond onder andere op de eerste rij toen hij jaren later zijn klasse kon winnen aan het stuur van een Peugeot 309 in zowel Ieper als Roeselare. In Ieper kreeg hij zelfs het startnummer 130 toebedeeld om zich na de eerste dag binnen de top 30 te nestelen. Maar enfin, terug naar Tielt. Daar kreeg ik nog meer bewondering voor de rijmanskunsten van Jeannick, want soms leek het op één grote, weliswaar gecontroleerde, glijpartij. Maar we gingen zeker ook vooruit, want we konden ons mooi binnen de top 10 nestelen. Op de laatste proef kregen we allerlei vettigheid op de ruit en toen we aan de stop kwamen leek de cilinderkoppakking het te begeven. De mecano’s goten alles wat maar mogelijk was in het reservoir en gaven ons de opdracht mee er voor te zorgen dat de Escort niet stil viel. En wat raad je, ‘krek’ op het eindpodium valt de wagen stil! Paniek, maar Jeannick hield het hoofd koel, probeerde de wagen aan de praat te krijgen en ja, met een luide knal en een fikse rookwolk in de Tieltse Europahal, konden we de wagen in het wagenpark krijgen. Eind goed, al goed, maar wat een dag!
Mijn tweede leuke ervaring is eigenlijk algemeen. Doordat ik indertijd voor kranten en magazines autosportverslaggever was, kwam ik in contact met Tijl Capoen, die toen een eigen autosportprogramma had op de Ieperse vrije radio Radio Vrie. Hij vroeg me om hem wekelijks te voorzien van de nodige nieuwsjes uit de rallywereld. Gaandeweg kwam ik er bij als presentator en was de trein voorgoed vertrokken. Enkele weken later werd ik aangesproken om tijdens de rally van Ieper de piloten te interviewen. Nu lijkt dit een evidentie met de smartphones en andere technische toestanden, maar toen was het nog naar de stop van een klassementsproef snellen, daar een microfoon onder de neus van een piloot duwen, er op rekenen dat je technieker alles netjes opnam op een cassettebandje en dan vliegensvlug terug naar de studio waar ze het interview verwerkten om enkele proeven later te laten horen. Ondenkbaar in deze tijden, maar het was de echte pionierstijd en lag eigenlijk aan de basis van de hedendaagse rallyverslaggeving. En ik heb nog altijd veel respect voor de beperkte kring van mensen die dit doen en ik ben dan ook blij dat ik nog regelmatig word opgenomen in dit selecte kringetje. Er zijn veel meer mogelijkheden om nu alles up to date te volgen, maar de radio blijft een geliefd item op de rally’s. Daarom zeker een dikke pluim aan de Francis Verannemans, de Gilbert Vannutte’s, de Reginald Delmarche’s, de Kristof Klinkers’ en andere radiostemmen in ons Belgenlandje.
En mijn laatste leuke algemene ervaring maak ik mee in het Historic gebeuren en zeker ook als persverantwoordelijke tijdens de Ypres Historic Rally. Ik tuimelde zowat in het historic wereldje. Eerst waren er de deelnames aan enkele wedstrijden met de legendarische Volvo 66, of de Daf, zoals hij door de toeschouwers werd genoemd. Piloot Luc Snaet had zelfs een koehoorn geïnstalleerd. Kwestie van toch op te vallen, als het niet door de snelheid kwam. En eenmaal in dat wereldje bijt het zich vast als een soort microbe, misschien wel door het feit dat dit de auto’s waren die je in je jeugdjaren deed wegdromen. Mijn eerste eigen wagen was een heuse Simca Rallye I en nu denk ik nog vaak ‘had ik nog maar die bolide in mijn garage staan’.
En zo mocht ik in mooie wedstrijden navigeren naast gekende mensen als de Zwitser Heini Schneebeli, Eric Devos en Kris Vansuypeene. Iemand die ik ook al lang kende was Geert ‘De Buze’ Beauprez. In 2008 begon ik dan als tijdopnemer voor hem. Het was de periode van de Porsche 911 en met Daniel Defever in de kuip. Mooie dagen en later bleven zijn boezemvriend Tony ‘Blinkie’ Descamps en ikzelf de vaste tijdopnemers van de Buze in zijn eigen uitstappen, maar ook in zijn avonturen naast kleppers als Didier Vanwijnsberghe, Gunther Monnens, Wim Soenens, Philip Cracco zaliger enz.
Nog een tijd later werd mij gevraagd om persverantwoordelijke te worden in de Ypres Historic Rally, wat ik nog altijd een heel leuke job vind. Je komt er in contact met een pak piloten en je maakt leuke contacten met een deel buitenlandse piloten. Zo herinner ik me uit de editie 2019 de Italiaan ‘Zippo’, die een heel mooi ogende Audi Quattro aan de start bracht en dolblij was dat hij tijdens een fotoshoot op de Grote Markt in Ieper naast de grote jongens uit de moderne rally mocht plaats nemen. Via Whatsapp hield hij mij voortdurend op de hoogte van zijn rally. Het was dan ook spijtig dat hij op vrijdag technische problemen kende maar op zaterdag klom hij nog sterk terug om zich in de top 10 te nestelen. Hopelijk zien we deze Italiaan met de mooie auto nog eens terug in de Westhoek…”
