Yani Stevenheydens wist dit weekend in Lédenon zijn eerste overwinning in de eenzitterij te veroveren. De rijder van het RACB National Team – minder dan een jaar geleden nog actief in het karten en enkele maanden geleden Laureaat van het ‘Road to F4’ Stuurwiel – liet na een stijlvolle zege de Brabançonne weerklinken.
Yani Stevenheydens weet hoe een emotionele rollercoaster er uit ziet. Tijdens de voorlaatste meeting van het Franse kampioenschap F4, zaterdag en zondag in Lédenon, maakte hij er nog eens van heel dichtbij kennis mee.“Ik vond het circuit onmiddellijk heel plezant”, legt de jongeman uit. “Er zijn heel wat snelle bochten, en bovendien gaat het voortdurend op en neer. Veel blinde bochten dus. Fantastisch!” Al van bij de vrije trainingen voelde de jonge Belg zich helemaal thuis op een omloop waar hij nochtans pas voor de eerste keer aan de slag ging.
“Tijdens de kwalificaties werd nog maar eens duidelijk hoe dicht alles bij elkaar ligt in dit kampioenschap”, stelde hij. “Jammer dat ik bij mijn eerste ronden op nieuwe banden wat gehinderd werd, want anders had ik allicht de pole kunnen veroveren. Mijn tijd, op drie tienden van de snelste tijd, was goed voor een achtste plaats.”
Tijdens de eerste race op zaterdag moest onze landgenoot zijn F4-bolide op de 13de plaats op de startgrid parkeren, het gevolg van vijf strafplaatsen die hij bij de meeting in Misano opliep. “Ik kon enkele mooie inhaalmanoeuvres uitvoeren en finishte uiteindelijk toch als achtste”, stelde Yani. En het beste moest nog komen…
“Door de omgekeerde startgrid stond ik voor de tweede race op de derde startplaats. Al snel wist ik een plaats te winnen, waarna een tussenkomst van de Safety Car even de posities vastlegde. Na een goede herstart en een gewaagde inhaalbeweging wist ik wat later de leiding over te nemen.
Mijn auto was perfect afgesteld en ik wist ook de snelste wedstrijdronde te veroveren, drie tienden sneller dan de op één na snelste tijd. Beetje bij beetje liep ik verder uit, om uiteindelijk met twee seconden voorsprong over de streep te komen. Mijn eerste overwinning in de eenzitterij, en op het hoogste podiumtrapje kon ik die zeker smaken.”
Zondagochtend, bij de derde en laatste sprintrace, had Yani Stevenheydens dan weer pech. “Van op de achtste plek geraakte ik goed weg. Jammer genoeg probeerde een andere rijder iets te optimistisch me op een onmogelijke plek in te halen. Onze wagens raakten elkaar en we schoven allebei naast de baan. Pech, want ik moest meteen de strijd staken. Tuurlijk is dat een beetje een domper, maar ik onthoud liever de positieve aspecten van deze meeting. Ik wist mijn eerste zege in de eenzitterij te veroveren, en toonde dat ik snel ben. Ik kan me geen betere manier bedenken om over twee weken naar de slotmanche in Le Castellet te trekken.”
