Het einde van het seizoen werd een compleet succes voor Ugo de Wilde, die op dezelfde dag de beide laatste manches van de Alpine Europa Cup en van de European Le Mans Series kampioenschappen won. Hij strandde trouwens op slechts vier eenheden van de titel in Alpine Cup en kroonde zich de beste Junior.
Het was een hele uitdaging, zeldzaam ook voor een rijder van amper 18 jaar, die Ugo de Wilde aanging in Portimao dit weekend. Hij nam deel aan vier races in drie categorieën en op drie verschillende auto’s. Het eindresultaat is meer dan positief aangezien hij beide laatste treffens van de twee kampioenschappen waaraan hij deelnam, op de bovenste trede van het podium beëindigde.
Met twee poles, de snelste ronden in elke race, één overwinning en een derde plaats domineerde de Brusselaar de laatste meeting van de Alpine Europa Cup. Hij won de Junior-titel en strandde op slechts vier punten achter de kampioen Jean-Baptiste Mela.
“Ik was erg teleurgesteld, ook al kwam ik als winnaar over de streep”, geeft Ugo toe. “Ik tekende voor zes poles en won vijf races op de lijn. Ik eindigde tien races, allemaal op het algemene podium. Ik verloor helaas het kampioenschap op Magny-Cours toen mijn teamgenoot me per ongeluk torpedeerde bij de haarspeldbocht van Adélaïde. Een crash die me een dubbel nulresultaat opleverde en me dus zo’n 30 punten kostte. Voeg daarbij nog de tien eenheden die verloren zijn gegaan op Francorchamps, na een niet gerechtvaardigde sanctie die de wedstrijdleider mij wilde kwijtschelden na het zien van de beelden van mijn boordcamera, maar die een Belgische sportcommissaris absoluut wilde behouden… En dan dit weekend. Toen ik aan het opklimmen was in het klassement nadat ik bij de start van de eerste manche wat werd ingesloten, werd de race gestopt met de rode vlag. Ik zou Laurent Hurgon gaan inhalen voor de 2de plaats en dat zou voor mij genoeg zijn geweest om de titel te pakken. En deze zondag tenslotte tikte JB Mela zijn teamgenoot aan in de eerste bocht. Een dag eerder was de situatie omgekeerd en toen kreeg Simon Tirman een verplichte passage door de pitlane opgelegd. Maar niet deze keer. Dat begrijp ik niet zo goed moet ik toegeven … Tot slot, dank aan het hele Herrero Racing-team en aan Benoît Rousset voor de geleverde inspanningen. En aan het Alpine Europa Cup-team voor de goede organisatie.”
Zijn teamgenoot Charles Crews spinde in de eerste ronde terwijl hij op de 2de plaats lag en een niet zo optimale strategie stond Ugo niet toe om het beter te doen dan 8ste in de Michelin Le Mans Cup op de Duqueine van Müehlner Motorsport. Daarentegen verliep alles wel volgens plan in de European Le Mans Series met opnieuw een overwinning, de eerste voor Ugo in ELMS LMP3.
“Nadat we tegen Wayne Boyd de pole mis liepen voor 59 duizendste in de kwalificatie, ben ik erg blij dat we onze revanche hebben kunnen nemen door hen in de race met ongeveer dertig seconden te verslaan”, klonk de Inter Europol Competitie rijder verheugd. Hij werd dit weekend ondersteund door Martin Hippe en de nieuwe Franse rekruut Adam Eteki.
“Ik haalde twee seconden op over mijn hele stint op de DKR van Laurentz Horr. Het was spannend. We verloren wat tijd in het verkeer. We kwamen 12 seconden achter de DKR over de streep, maar die kreeg vervolgens een bestraffing en zakte naar de 4e plaats omdat ze een door de wedstrijdleiding opgelegde stop niet hadden uitgevoerd. Dat had tot gevolg dat ik mijn eerste overwinning in de categorie kon behalen in ELMS en ik ben net zo trots als gelukkig. Het is een verdiende zege voor iedereen. We hebben gevochten van de eerste tot de laatste ronde. Door onze twee opgaves eerder in het seizoen kon ik niet beter doen dan de vierde plaats in het kampioenschap, maar ik denk dat ik bij verschillende gelegenheden de kans heb gehad om mijn snelheid te tonen ten opzichte van rijders die de referentie vormen binnen de categorie. Ik hoop dat dit me zal helpen om mijn carrière in de endurance-racerij voort te zetten. Ik zou graag naar LMP2 kunnen gaan waar ik voel dat ik mijn plaats heb, maar het is nog steeds een kwestie van budget. Ik moet nog een beetje investeren voordat ik een professionele status kan claimen en over twee of drie jaar kan hopen een Hypercar of LMdh te besturen. Maar ik heb het gevoel dat ik dichterbij kom, vooral na een geweldig weekend als dit. Het was fysiek best zwaar, maar ik kraakte niet. Ik heb veel gereden en zeker vijftien keer op het seizoen van outfit gewisseld, maar ik denk dat het me is gelukt. Mijn drie teams zijn blij met het werk dat ik leverde, en dus ik ook. We zien elkaar binnenkort weer, voor nieuwe avonturen. Na zes opeenvolgende raceweekends kan ik nu een beetje rusten …”
(persbericht, foto’s met dank aan Ugo de Wilde en Inter Europol Compétition (facebook)
