Hedi Van de Kimmenade voorstellen aan het iets, met alle respect, oudere rallypubliek hoeft niet zo nodig. In de loop der jaren bouwde hij een rijke staat van verdienste als co-piloot op, naast kleppers als André Bergs, Guy Colsoul en diverse toppers uit Nederland als Jan Van de Marel, Coen Vink, Johnny Hoes Jr. en Henk Vossen. Maar ook voor het hedendaags rallypeloton is hij misschien wel een bekend gezicht, als relatie-deelnemers in de Bocholtse Sezoensrally. Een terugblik op zijn mooie carrière.
“Toen ik 16 jaar was, in 1969, was er een rally in onze buurt nl. de 6 uren van Bree. Er was een piloot die geen navigator had en die mij vroeg of ik wilde meedoen. Ik kende de streek en wilde dit wel proberen. Wij eindigden op de vijfde plaats algemeen en meteen ik was verkocht. In 1975 reed ik als piloot mijn eerste wedstrijd, zijnde ‘De 100 mijlen van Houthalen’ met mijn eigen Ford Capri 3.0. Ook hier eindigde ik op de vijfde plaats algemeen.
Begin 1975 begon ik te werken als monteur bij Peugeot D&V motor te Rekem. De chef daar was André Bergs en al vlug kon ik hem warm maken om een rallyauto te bouwen. Het werd een Peugeot 504 Ti, die we na de werkuren klaar stoomden, met goedkeuring van de baas.
Bergs-Van de Kimmenade wonnen hun eerste rally van het Limburgs Rally Kampioenschap in 1976, ‘de 12 uren van Opglabbeek’. In 1978 werden we voor het eerst Limburgs kampioen en een tweede keer in 1981 met een Peugeot 104 ZS Gr2 en een 504 Coupe V6. In die tijd reden Patrick Snijers en Robert Droogmans ook mee voor de titelrace.
In 1982 reed ik voor het eerst met een buitenlandse piloot en dat was tijdens de Boucles de Spa met de Fransman François Chauche. Ook met Jos Bienens heb ik verschillende rally’s gereden van het Belgisch Kampioenschap en dit met een Peugeot 104 ZS Gr2.
In 1984 ging D&V motor failliet en moesten we zelf verder. André en ik kochten een nieuwe Talbot Samba rally om daar de Talbot Samba Rallye cup mee te rijden. We werden tweede na Grégoire De Mévius. In dat jaar werd ik gecontacteerd door Opel Dealer Team Holland om naast Johnny Hoes Jr. te rijden in een Opel Manta 200 GrA. We eindigden verschillende keren bij de eerste vijf algemeen en werden derde in het Nederlands Rally kampioenschap.
In 1985 mocht ik naast Henk Vossen het Nederlands kampioenschap rijden voor ODTH. We eindigden dat jaar tweede in het Nederlands Kampioenschap met als mooie uitschieters: tweede in de Riad Polski en vierde in de YU rally. Mijn laatste rally dat jaar was dan met Guy Colsoul in de Boucles de Liège die gewonnen werd.
Zo kreeg ik in 1986 de kans om met Guy Colsoul het Hollands kampioenschap te rijden in een Manta 400 van ODTH . In België reed ik dan met Andre Bergs, Franco Gullo en Man Bergsteijn.
In 1987 wisselde ik ODTH voor Peugeot Talbot Sport Nederland en reed ik met Frank Caron het Nederlands Kampioenschap met een Peugeot 205 GTI GrA. Ondertussen had ik zelf een Samba Groep B gebouwd, helaas heb ik er maar 2 rally’s mee gereden omdat het groep B-gebeuren een einde kreeg. Ik werd met mijn schoonbroer 14° in de Amsterdamrally.
In 1988 werd ik benaderd door Jan van der Marel en reed met hem in een Mercedes 190 GrA, 14° alg was de beste uitslag in de Omloop van Vlaanderen.
In 1990 liep ik Coen Vink tegen het lijf, met hem reed ik het Nationaal Nederlands Kampioenschap met een Mitsubishi Galant Gr N en werden kampioen, met als extra 1ste Algemeen in de Duitse Welfenrally. In 1991 deden we dat nog eens over met een Colsoul Mitsubishi Galant, gesponsord door Mitsubishi Nederland. In 1992 werden we 5° in het Nederlands Kampioenschap met als topprestatie een eerste plaats groep N en in de Bohemia rally een 8° plaats algemeen.
In 1993 ben ik terug gevraagd om Van der Marel te navigeren in een Ford Escort Cosworth GrA en een Sierra 4×4 Cosworth GrA.
In 1995 reed ik mijn laatste rally’s met een Mitsubishi Lancer naast Marc Verhoeven en wonnen we het Nationaal Kampioenschap in Holland.”
Tal van mooie herinneringen, maar er zijn toch nog enkele rally’s die er voor Hedi heel speciaal uitspringen.
“Een daarvan is de Yu rally 1985, samen met Henk Vossen, verreden in de buurt van Sarajevo. Een rallly van 930 km waarvan 436 km proeven op asfalt en gravel. Wij mochten toen twee rally’s in het buitenland doen meetellen voor het Nederlands kampioenschap. Dat betekende in het vliegtuig stappen, en midden in de zomer met een huurwagen gedurende een week 6500 km verkennen en nota’s maken. Op een paar Kp’s na was dit een gravel rally met proeven van 20 km waar dan slechts één weg verandering in voorkwam. Je eindigde die 20 km boven op een berg (er liep daar maar één weg naartoe) en ongeveer 800 meter verder vertrok de volgende proef. We hebben toen extra wielen moeten verstoppen in de struiken om niet zonder te vallen, met een zakdoekje in de struik als herkenningspunt. Schitterende natuur trouwens. Sarajevo was de gaststad geweest voor de Olympische winterspelen in 1984. Ze hadden toen Tag Heuer opname chrono’s van die spelen. Het was ook de streek waar naderhand de oorlog is begonnen. Je kan je indenken dat op zo een KP van 20 km het stof zo zwaar is dat je niet meer ziet waar je rijdt! Wij hebben toen, klaar voor de start, een lekke band gesimuleerd om zo extra minuten te krijgen tussen onze voorganger. Geweldig avontuur. Je kon de streek vergelijken met Rally Croatia recent in het WRC, maar dan gravel.
Ook de Raid Polski datzelfde jaar sprak tot de verbeelding. Het was toen nog achter het ijzeren gordijn. Je moest door de DDR om naar Polen te komen. Ook hier waren we een week ervoor vertrokken om nota’s te maken. We hadden een hotel in Wroclaw, maar eens daarbuiten ..was er niets meer. We moesten het met één kilo tomaten en een Mars doen om een dag door te komen. Echt armoede… In de rally waren de Kp’s prachtig, zowel gravel als asfalt. We hadden een schema gemaakt waar we gravel- of asfalt banden nodig hadden. Helaas geraakte de servicecrew niet op de plaats voor de bandenwissel en moesten we op verkeerd schoeisel de proef op. Later kwam het uit waarom ze er niet geraakt waren: enkele jonge Poolse dames hadden hun aandacht getrokken, waardoor ze te hard geremd hadden en de banden van het dak van de servicewagen waren gevlogen… We eindigden er tweede algemeen. Het was een aparte ervaring in het Oostblok..
Maar ook alle deelnames aan de Limburgiarally blijven me bij. Dit was het gebied waar ik ben opgegroeid. Ik heb ze gereden met André Bergs, Johnny Hoes,Henk Vossen, Guy Colsoul. In het begin was het een Nederlandse rally. Heerlijke gravel… jammer dat ze niet meer bestaat. Hierdoor leerden we Erik Bessem kennen. Door hem zijn André en ik in India geraakt voor de Himalaya rally, als serviceteam. Dat is weer een ander verhaal…”
Ondanks het feit dat de taal hetzelfde is, bestaat er volgens Hedi Van de Kimmenade toch wel een verschil tussen het navigeren van Belgische en Nederlandse rallypiloten.
“De Nederlanders hebben meer info nodig en gebruiken soms tot drie talen in de notes. Ik heb zowat alle systemen wel gehad en heb ze nog steeds bewaard. Waarom ik co-piloot werd? Dat was in feite een logische beslissing om naast André Bergs te gaan zitten… en daarna om financiële redenen…
Door een carrière promotie in 1995 kon ik het niet meer verantwoorden om nog te gaan rally rijden op hoog niveau. Verkennen en dagen na elkaar te rijden.”
Maar de Limburger verliet de autosport eigenlijk nooit echt.
“Ik ben als bestuurslid sinds het begin actief in de organisatie van de Sezoensrally in Bocholt, als relatie deelnemers. Ik rijd ook al 7 jaar samen met mijn vrouw de historic classic rally’s, eerst met een Opel kadett GTE, nu met Porsche 911 2.7. Nu ben ik dus wel piloot en mag mijn vrouw navigeren! Wij werden in 2017 3°alg in het NRF kampioenschap (Nederlands historic kampioenschap). In 2019 werden we 3° in NRF en 3° Oldtimer PAK Limburg kampioenschap.
Ook de WRC rally’s volg ik op de voet.. van s’ morgens tot ’s avonds zit ik dan voor het scherm om Thierry Neuville te volgen.. Nog een nieuwe hobby … heel veel wandelen met mijn vrouw, sinds mijn pensioen 5 jaar geleden…”
Foto’s: Met dank aan archief Hedi Van de Kimmenade, Herman Sels en Gerard Ghesquiere.
